فصل 1. مقدمه
فصل 2. مروری بر ادبیات پیشین
تاثیر شیوه های HRM با مشارکت بالا بر قابلیت نوآوری
نقش میانجی KS بین شیوه HRM با مشارکت بالا و نوآوری
نقش تعدیلگر آشفتگی بازار در رابطه نوآوری-KS
فصل 3. روش شناسی تحقیق
نمونه و جمع آوری داده ها
مقیاس اندازه گیری
روش های تحلیل داده
فصل 4. تحلیل داده و نتایج
مدل اندازه گیری
روایی همگرا
روایی افتراقی
برازش مدل اندازه گیری
مدل ساختاری و یافته ها
آزمون اثرات مستقیم
آزمون اثرات میانجی
اثرات تعدیل کننده
فصل 5. بحث
کاربردهای نظری و عملی
محدودیت ها و مسیرهایی برای تحقیقات آتی

آزمون اثرات مستقیم
فرضیه H1a و H1b مربوط به ارتباط بین شیوه HRM با مشارکت بالا و ظرفیت شرکت برای نوآوری، جدول زیر تأثیر معنادار شیوه HRM با مشارکت بالا را بر نوآوری بنیادین(β=0.328,p<0.001) و نوآوری تدریجی(β=0.263,p<0.001) نشان می دهد. بنابراین، تایید می شوند.
جدول زیر تاثیرات معنادار شیوه های HRM با مشارکت بالا بر دانش صریح و ضمنی را تایید می کند. به طور خاص، تاثیر شیوه های HRM با مشارکت بالا بر KS صریح(β=0.580,p<0.001) معنادارتر از تاثیر آن بر KS ضمنی است(β=0.641,p<0.001)
در رابطه با همبستگی KS – نوآوری، یافته‌ها، فرضیه‌های H3a، H3b،H3c و H3d را تأیید می‌کنند. به ویژه، نشان می‌دهد که KS صریح، تأثیرات بیشتری بر نوآوری بنیادین(β=0.363,p<0.001) و نوآوری تدریجی(β=0.389,p<0.001) در مقایسه با تأثیر KS ضمنی بر نوآوری بنیادین(β=0.266,p<0.001) و نوآوری تدریجی(β=0.282,p<0.001) ایجاد می‌کند. این امر بر تأثیر معنادار KS صریح در تحریک نوآوری تدریجی و بنیادین تأکید می کند.