فصل 1- مقدمه
فصل 2- مواد و روش ها
فصل 3- نتایج
فصل 4- بحث
فصل 5- نتیجه گیری

نتایج
در برنجِ آخرِ فصلِ 2020 و برنج اولِ فصلِ 2021، تیمارهای وجین، سبب تفاوت اندکی در تعداد پنجه ها شدند. به طور کلی، تعداد پنجه ها طی مرحلۀ MI افزایش معنی داری داشت و در مرحلۀ MA به حداکثر رسید. از مرحلۀ MA به بعد، خوشه های بارور به طور مداوم کاهش یافتند و پنجه های نابارور به تدریج پژمرده شدند. روند تغییر تعداد پنجه بین ارقام مختلف، مشابه بود و به طور کلی MW>CW>NW بود. با این حال، MW در مراحل MI، MA و JS، افزایش معنی داری در تعداد پنجه ها ایجاد نکرد، ولی پنجه های ناکارامد در مرحلۀ BS را (در مقایسه با تیمار CW) به طور معنی داری کاهش داد (p<0.05).
قبل از مرحلۀ طویل شدن میان گره، تعداد پنجه برای NW روند نزولی آشکاری را نشان داد، در حالی که تغییرات برای MW و CW معنی دار نبود. در مرحلۀ اولیۀ رشد برنج، هیچ تفاوت آشکاری در ارتفاع گیاهان بین NW، MW و CW دیده نشد. با این حال، با نمو گیاه در طول دورۀ رشد، ارتفاع برنج در پلات های NW افزایش یافت.