فصل 1: مقدمه
فصل 2: رویکرد تحلیلی
فصل 3: راه‌اندازی به‌صورت تجربی
فصل 4: نتیجه و بحث
فصل 5: نتیجه گیری

نتیجه و بحث
در مدل ارائه‌شده در این مطالعه، قطر موثر جت را می‌توان به عنوان بخش بالایی عرض شیار برش در نظر گرفت، که با توجه به تغییرات موثر قطر جت و فواصل مختلف توقف (SOD) می‌تواند متفاوت باشد. حذف مواد فرسایش‌یافته در طی فرسایش AWJ از لحاظ نظری همانند فرآیند زدودن ذرات در طی سنگ‌زنی است. با این حال، سرعت بهتری به صورت جریان آزاد برای ذرات ساینده در AWJمشاهده شد. حرارت بسیار اندکی در طی فرایند سایش ایجاد شد. بنابراین، می‌توان انرژی مورد نیاز برای حذف ذرات مواد در AWJرا با کمترین میزان انرژی در فرابند سنگ‌زنی برابر دانست. در بررسی این مدل، انرژی سه ماده مذکور به ترتیب 13.6، 10.5، و 4.5 J● mm3 تعیین شده‌است. علاوه‌براین، از هندسه 2بعدی شیار برش در بررسی تاثیر تغییرات انرژی جت بر روی پروفیل‌های شیار برش طبق پارامترهای مختلف فرآیندی، برای تحلیل و بررسی تجربی استفاده شد. با بررسی پروفیل یک شیار برش با فشارهای مختلف آب، مشاهده می‌شود که پروفیل از یک توزیع گاوسی پیروی می‌کند. با افزایش فشار آب، ویژگی‌های هندسی شیار برش افزایش یکنواختی را در طول عمق فرسایش نشان نمی‌دهد، اما عرض ناحیه سایش به تدریج کاهش می‌یابد. متلاشی‌شدن ذرات ساینده درون محفظه مخلوط‌کننده و لوله فوکوس بر توزیع و اندازه ذرات ساینده تأثیر می‌گذارد، و بدین ترتیب انرژی جنبشی ذرات ساینده و همچنین انرژی فرسایشی واترجت ساینده را کاهش می‌دهد.