فصل 1: مقدمه
فصل 2: داده ها
2.1. جمعیت مطالعه
2.2. معاینات MRI
3.1. تولید داده مرجع
فصل 3. روش
3.1. معماری شبکه
3.2. آموزش شبکه
3.3. ارزیابی عملکرد
فصل 4: نتایج
فصل 5: بحث
فصل 6: نتیجه گیری

3.3. ارزیابی عملکرد
برای اینکه تحلیل کلی و محلی از نتایج قطعه بندی انجام شود، آئورت به AAO شامل قوس و آئورت قفسه سینه ای نزولی تقسیم می شود. همپوشانی بین قطعه بندی های دستی و خودکار با استفاده از DSC برای بدست آوردن اطلاعات مربوط به عملکرد قطعه بندی کلی اندازه گیری می شود. این شاخص در محدوده بین صفر و یک است و یک نشان دهنده همپوشانی کامل و صفر به معنای بدون همپوشانی است.
فاصله هاسدورف (HD) برای تحلیل خطا در سطح کانتور و تشخیص نقاط پرت محاسبه می شود. تابع h(A,B)، نقطه a را برای دورترین نقطه از هر نقطه B مشخص می کند و سپس فاصله از a تا نزدیکترین همسایگی در B را اندازه گیری می کند.
حداقل و حداکثر فاصله در سیکل قلبی در صفحه محوری 2 بعدی+ زمان از قطعه بندی چهاربعدی آئورت محاسبه می شود. حداقل و حداکثر سطوح مرجع برای مقایسه از MRI قلبی 2 بعدی +زمانی در محلی سازی مشابه با الگوریتم خودکار براساس روش توصیف شده توسط میتران و همکاران محاسبه می شوند. همبستگی پیرسون حداقل و حداکثر مقادیر سطح بدست آمده از MRI جریان چهار بعدی و MRI قلبی محاسبه می شوند. برای تعیین اینکه آیا تفاوت آماری بین میانگین این دو مجموعه وجود دارد یا خیر، یک آزمون t نمونه زوجی پس از آزمون نرمال بودن نمونه ها با آزمون شاپیرو-ویلک انجام می شود. آزمون t نمونه زوجی تکمیل کننده است. یک فاصله اطمینان 99% برای آزمون های استاتیک در نظر گرفته می شود.