فصل1: مقدمه
فصل2: سیستم سوئیچینگ نوری چند دانه ای بر اساس SDN
فصل3: الگوریتم توزین پویا بر اساس منابع کد نوری و درجه تطبیق بین درخواست خدمات و کانال
فصل4: شبیه سازی و تحلیل الگوریتم
فصل5: نتیجه

سیستم سوئیچینگ نوری چند دانه ای بر اساس SDN
SDN روش جدیدی از معماری شبکه می باشد که به دست بنیاد شبکه باز رهبری می‌شود. معماری کلاسیک SDN به لایه برنامه، لایه کنترلی و لایه داده تقسیم بندی می ‌شود. لایه برنامه خدمات گوناگونی را به استفاده کنندگان ارائه می‌دهد. لایه کنترلی یکی از حائز اهمیت ترین بخش ‌های معماری SDN می باشد. کنترلگر توابع شبکه را با یک رابط برنامه نویسی کاربردی مجازی سازی می کند. لایه داده برای جمع ‌آوری، هدایت و پردازش داده‌ ها می باشد. کنترلگر SDN اطلاعات منابع جهانی و توپولوژی مسیر را در زمان واقعی گرداوری می ‌کند، منابع کد نوری را می‌توان به ‌طور تغییر‌پذیری در راستای ارائه مسیرهای با کیفیت ارجح اختصاص داد. هنگامی که درخواست سرویس وجود دارد،PCE مسیری برای عملی ساختن نیازهای انتقال در شبکه نوری جستجو می ‌کند.
شبکه نوری چند دانه ای چهارلایه بر مبنای کنترل متمرکز SDN می باشد که قادر است اطلاعات کلی شبکه را درک کرده و منابع شبکه را به صورت منطقی تخصیص دهد و با در نظر گرفتن بهره گیری از منابع و کیفیت پیوند و بهبود بهره ‌وری انتقال شبکه، راهکار‌های تخصیص منابع مناسب ‌تری را مطابق شرایط طبقه ‌بندی مختلف فراهم کند. با جمع‌آوری اطلاعات منابع شبکه توسط کنترلگر SDN، امکان محاسبه مسیر برای توزین دینامیکی نیز مهیا می ‌شود.